Een fijne zondag. In de ochtend zetten Roel en de meiden samen de nieuwe Lundiakast in elkaar in de woonkamer. Er mist één scharnierstukje, dus de deurtjes kunnen er nog niet aan, maar verder staat t al prachtig. De rest van de dag vullen we ‘m langzaam, dat zal nog wel even een proces blijven de komende week. Super fijn om nu een vaste plek te hebben waar we al onze thuisonderwijsmaterialen kwijt kunnen.
Rond 11 uur komen opa Hans en oma Ria op visite. Ze komen even afscheid nemen voor ze 3,5 week op vakantie gaan. We kletsen, de kinderen spelen en knuffelen met ze en voor je het weet is er een uur voorbij. Ik krijg alvast een tof kinderkookboek voor mijn verjaardag, en een heel mooie oneindige kalender.
We lunchen samen en leggen de kids op bed. Als Alex weer uit bed komt, neem ik hem mee om samen met Tante Sonja over de Culemborg Bijvoorbeeld braderie te lopen, de langste braderie van de Betuwe. Sonja heeft van alles nodig voor haar nieuwe chalet, dus we kopen voor haar. Ik zoek eigenlijk kleding waarin ik me niet zo dik voel, maar dat mislukt, dus het is voor mij een goedkope dag. We drinken nog een ijskoffie bij Pallada op het terras, en hebben een gezellig gesprekje met een kunstenaar, die voornamelijk op bierviltjes tekent. Je vindt zijn Facebookpagina hier.
Na die lange wandeling ga ik naar huis, waar Roel met Vera eten heeft gekookt. Vera heeft bedacht dat ze appelbomen wil planten. We zoeken er een filmpje over op, want ik heb het eerder met succes gedaan, maar ik weet de stappen niet meer allemaal. De stappen zijn als volgt:
Stap 1: snij een appel en verwijder de zaadjes
Stap 2: leg de zaadjes op een keukenpapiertje
Stap 3: Maak het keukenpapiertje nat
Stap 5: stop het natte keukenpapiertje met de zaadjes in een ziplock plastic tasje
Stap 6: Leg in de koelkast tot de zaadjes open gaan. We gaan maandagavond kijken of het al zo ver is.
We eten daarna samen en gaan daarna nog een heel stuk wandelen met de kids. Even alle energie eruit voor ze op bed gaan. Zoals altijd pakt dat negatief uit, er is veel boosheid bij t slapen gaan bij de meiden, we hebben immers afgewijkt van het dagelijkse ritme van eten – toetje – voorlezen – naar bed, door er eten – wandelen – toetje – voorlezen – naar bed van te maken…
Knuffelen doen ze gelukkig graag alle drie, ook met elkaar, dat maakt alle boze buien en gebroken nachten toch weer een beetje goed…
En dan ga ik in bad. Met een boek. Super fijn! Welterusten.
