Op 13 mei vieren we elk jaar onze trouwdag.
Dit jaar zijn we maarliefst 7 jaar getrouwd!
We trouwden op een prachtige zonnige dag, in Den Haag, waar we toen nog woonden. Mijn moeder maakte mijn trouwkleding, we waren zwanger van Vera op dat moment en dol- en dolgelukkig verliefd. Gelukkig zijn we dat nog steeds <3
We hebben het heel low-budget gedaan. Zelf heerlijke quiches gebakken, en taart, en hapjes, lekkere sapjes gehaald, heel veel picknickkleden meegenomen, bellenblaas in plaats van rijst en vooral heel veel lieve mensen om ons heen verzameld. Meer heb je immers niet nodig!
Mijn moeder maakte een stuk 20-30 prachtige papiermache bloemen die om “ons” plekje te versieren. Zag er heel feestelijk en kleurrijk uit!
Het “gastenboek” was een grote houten lijst met daarnaast allemaal “lege” houten hartjes en een watervaste zwarte stift. Mensen konden een lieve boodschap opschrijven en die in de lijst laten vallen. Deze lijst hangt nu bij ons in de gang, als je de trap afloopt kom je ‘m elke dag opnieuw tegen. Leuk om die zegeningen zo te blijven tegenkomen: heel anders dan een boek dat in de kast zou liggen stoffen 😉
Voor onze trouwringen hadden we wél iets bijzonders (en duurs haha). De trouwringen zijn opgebouwd uit diverse laagjes, die daarna aan elkaar gesmolten zijn. Vervolgens zijn ze “mishandeld” met “gaatjes” boren en draaien, zodat ze allerlei “draaiingen” en vormen zouden krijgen. Vervolgens is het stuk door midden gezaagd. Ik vond het wel mooi symbolisch dat ze zo “uit hetzelfde hout gesneden” waren in het begin van het proces!! Vervolgens zijn er zilveren binnenringen in gezet en is het geheel mooi afgewerkt. Mijn ring is wat breder dan die van mijn man en ook de vormen erop zijn nét anders, maar wel van dezelfde materialen én dus uit hetzelfde stukje gesneden. Gaaf, toch?
Ik had trouwens m’n “gewone” schoenen aan: tenenschoenen! Daar loop ik al jaren op, maar jullie zien mijn voeten natuurlijk nooit hier op de haakwebsite 😉 De broek was overigens zo wijd en lang dat m’n schoenen bijna de hele tijd verborgen waren.
Ik heb echt wel getwijfeld hoor, of ik niet “nette trouwschoenen” moest kopen. Maar wat ik daar vooral van hoor van anderen is dat ze niet lekker zitten en halverwege de dag worden uitgeschopt 😉 En dat je ze alleen maar dán draagt. En dat vind ik als eco-liefhebbende hippie toch een beetje zonde. Dus het werden gewoon nieuwe tenenschoenen die ik in de jaren daarna helemaal op gelopen heb in de zomers. Heerlijk! Ook fijn voor m’n zwangere voetjes 😉
Roel z’n familie is heel muzikaal, die traden op met een liedje en met vooral heel veel lieve woorden. Wat fijn om vanaf die dag ook hún achternaam te dragen 🙂
Een lieve vriendin was ceremoniemeester en ook hoepel-juf (jaja, dat bestaat!) en die had hoepels meegenomen. Leverde hele gezellige momentjes op met dolenthousiaste kinderen, loskomende stijve ouderen en alles tussen in 😉
Elk jaar kijk ik met heel veel plezier terug op deze super fijne dag. En maken we er wéér een fijne dag van. Herinneringen zijn immers goud waard 🙂 Op naar de volgende 7(0) 😉