Na een zeer onrustige nacht (Alex om 23 en 2 uur wakker en van 4.30 – 5.30 wakker, meisjes om 6 uur wakker), breng ik ’s ochtends de meiden naar de gastouder toe. Ze nemen vaak niet eens de moeite om me gedag te zeggen of een kus te geven, dus ik weet dat het daar goed naar hun zin hebben!
Bij thuiskomst eet Alex een broodkorstje terwijl ik het ontbijt afruim en speelt hij op het kleed terwijl ik een blogje schrijf op Een Mooi Gebaar. Ik vertaal twee patronen (voor een egeltje en een bijtje) en werk aan mijn stage-verslag voor de doula-opleiding. Alex krijgt een borst en een fles (maandelijks gedoe, dus lage melkproductie), en gaat lekker naar z’n bedje, terwijl ik verder werk aan de verslagen. Het zijn er nogal wat, dus er valt veel te doen vandaag. In september heb ik mijn eindpresentatie, dat mag al na twee begeleidingstrajecten, in oktober rond ik dan de opleiding af met de derde stagebevalling.
Om 13 uur breng ik Alex weg en heb ik op de terugweg een vervelende aanvaring met een hond, die uitvalt naar de (lege!) kinderwagen en heel heel heel hard staat te blaffen. Ik ben bang dat ‘ie bang is omdat er geen baas bij is, maar als er even later een andere hondeneigenaresse langs loopt, zegt ze dat deze hond vaak “ontsnapt” en dan de hele wijk door loopt. Prima met een lieve hond, maar deze was dat dus niet! Vervelend gedoe.
Ik maak m’n verslag af van de tweede bevalling en regel wat administratie. Dan ruim ik ALLE haakprojecten die beneden rondslingeren op, netjes in gelabelde tasjes, en laat er eentje beneden liggen, de Flowerpower deken voor Vera. Schept ineens een ruimte in de trapkast, niet normaal!
Om half 6 haal ik de kids op, lezen we thuis wat boekjes, eten we warm en gaan de kinderen naar bed. Daarna ga ik nog even haken bij Femke. Elke week is er ergens in Culemborg een haakavondje, vaak bij mij thuis, soms bij een vriendin. Heel fijn om even “Iris” te zijn en niet alleen maar “mama”!